Aangezichtsverlamming : Bekijk oorzaken, symptomen en behandelingen
Aangezichtsverlamming, genoemd naar de wetenschapper Sir Charles Bell, die de ziekte in detail heeft beschreven en onderzocht, is de meest voorkomende vorm van aangezichtsverlamming. Aangezichtsverlamming veroorzaakt plotselinge zwakte en verlamming van de gezichtsspieren over een periode van 48 tot 72 uur. Ze wordt gekenmerkt door een hangend gezicht, waarbij de patiënt moeite heeft om zijn mond te bewegen, zijn voorhoofd op te heffen en zijn oog te sluiten. De zwakte kan ook invloed hebben op de speeksel- en traanproductie en op de smaakzin.
Aangezichtsverlamming treft gewoonlijk slechts één kant van het gezicht; in zeldzame gevallen kan het echter beide kanten aantasten. Meestal worden mensen in de leeftijdsgroep van 15 tot 45 jaar getroffen, maar de ziekte kan op elke leeftijd optreden. Vrouwen en mannen worden in gelijke mate getroffen of er is een lichte voorkeur voor vrouwen. De precieze oorzaak van de aandoening is onbekend, maar meestal gaat het om een reactie die optreedt na een virale infectie.
De symptomen beginnen meestal na enkele weken te verbeteren en binnen zes maanden zijn sommige of alle gezichtsfuncties hersteld. Een snel bezoek aan de dokter en een vroege behandeling leiden echter tot betere vooruitzichten. Het is ook van essentieel belang om levensbedreigende aandoeningen zoals een beroerte uit te sluiten. Hoewel de meeste patiënten volledig herstellen, kunnen sommige patiënten ongunstige functionele en cosmetische resultaten hebben als gevolg van chronische zwakte van het gezicht. Relevante interventies en thuiszorg kunnen helpen de kwaliteit van leven te verbeteren.
Ook bekend als Idiopathische Bell’s palsy, Facial nerve palsy, Antoni’s palsy, Refrigeration palsy
Symptomen van gezichtsverlamming
Symptomen van gezichtsverlamming variëren van patiënt tot patiënt en gaan van lichte zwakte tot totale verlamming. Ze treden meestal plotseling op en bereiken hun hoogtepunt binnen 48 tot 72 uur.
De gezichtszenuw, ook wel de 7e hersenzenuw genoemd, loopt via een smalle benige schaal in de schedel, onder het oor, naar de spieren aan weerszijden van het gezicht. Elke gezichtszenuw stuurt de spieren aan één kant van het gezicht, waaronder de spieren die gezichtsuitdrukkingen en het knipperen en sluiten van de ogen regelen. Bovendien geeft de aangezichtszenuw signalen door aan de speekselklieren, de lacrimale of traanklieren en de spieren van een klein botje in het midden van het oor, de stapes. De aangezichtszenuw geeft ook smaaksensaties door van de tong.
Diagnose van gezichtsverlamming
De diagnose gezichtsverlamming wordt gewoonlijk gesteld op basis van de huidige symptomen van acute zwakte van de aangezichtszenuw aan één kant van het gezicht, die binnen 72 uur optreedt, en door andere mogelijke oorzaken van gezichtsverlamming uit te sluiten.
Er wordt een volledige medische geschiedenis opgetekend, met inbegrip van eventuele recente ziekten of virale infecties. De arts zal een uitgebreide lichamelijke en neurologische beoordeling uitvoeren.
Er is geen specifieke laboratoriumtest om de diagnose van Bell’s Palsy te bevestigen. Routinematig laboratorium- of beeldvormend onderzoek is in de meeste gevallen niet nodig, maar om verder te helpen bij de diagnose en om andere aandoeningen uit te sluiten, kan de arts adviseren.
Behandeling van gezichtsverlamming
Aangezichtsverlamming heeft op elke persoon een ander effect. Sommige gevallen zijn mild en behoeven geen behandeling, omdat de symptomen meestal binnen 2 weken vanzelf verdwijnen.
Er zijn geen medicijnen die specifiek zijn goedgekeurd om gezichtsverlamming te behandelen. Bepaalde behandelingen kunnen echter helpen.
1. Het herstel te verbeteren of te versnellen.
Orale corticosteroïden
Orale corticosteroïden zoals prednisolon worden van oudsher voorgeschreven om ontsteking en zwelling van de aangezichtszenuw te verminderen bij patiënten met aangezichtsverlamming. Prednisolon wordt gewoonlijk voorgeschreven in een 10-daagse afbouwende kuur. Het moet zo mogelijk binnen 72 uur na het begin van de symptomen worden gestart, om de kans op herstel te vergroten. De behandeling levert aanzienlijke voordelen op, zowel wat betreft de kans op volledig herstel als de vermindering van de lange-termijnsequelae. Het is echter mogelijk dat sommige personen met reeds bestaande aandoeningen niet goed reageren op steroïden of niet in staat zijn ze te gebruiken.
Antivirale medicatie
Aangezien virale infecties worden toegeschreven als de oorzaak van Aangezichtsverlamming, zijn de antivirale geneesmiddelen acyclovir en valacyclovir gebruikt om te helpen bij het herstel. Zij worden gewoonlijk gebruikt in aanvulling op corticosteroïden. Er zijn echter aanwijzingen dat zij slechts een beperkt nut hebben.
2. Vermindering van ongemak en complicaties
Pijnbestrijding
Pijnstillers zoals aspirine, paracetamol of ibuprofen kunnen de pijn verlichten die gepaard gaat met gezichtsverlamming. Een warme natte doek op het gezicht kan ook helpen om de pijn te verlichten. Vanwege de mogelijke wisselwerking tussen geneesmiddelen moeten mensen die geneesmiddelen op recept gebruiken, altijd met hun arts overleggen voordat ze geneesmiddelen zonder recept gebruiken.
3. Mensen met langdurige gezichtsverlamming
Botox-injecties
Botulinum toxine-injecties kunnen mensen met langdurige gezichtsverlamming op de volgende manieren helpen. Het effect van deze injecties is echter tijdelijk en ze moeten om de paar maanden herhaald worden.
- Ontspant strakke gezichtsspieren en vermindert ongewenste spiersamentrekkingen.
- Ontspan de gezichtsspieren aan de niet-aangedane zijde van het gezicht als ze overactief worden.
- Verbetering van de symmetrie en het uiterlijk van het gezicht.
- Vermindering van onwillekeurige bewegingen van spieren aan de aangedane zijde van het gezicht als gevolg van verkeerd gerichte zenuw hergroei.
Lasertherapie
Het is aangetoond dat lasertherapie de neurale regeneratie verbetert. Een recente kleine proef met lasertherapie op specifieke punten van het gezicht leverde veelbelovende resultaten op, hoewel verder onderzoek nodig is.
Acupunctuur
Het kan ook helpen bij het verbeteren van de gezichtszenuw functie en pijn. Er is echter meer wetenschappelijke ondersteuning voor nodig.
Chirurgische decompressie van de aangezichtszenuw
Deze chirurgische ingreep is controversieel voor de behandeling van aangezichtsverlamming. Sommige artsen bevelen chirurgische decompressie aan tijdens de eerste twee weken bij patiënten met de ernstigste zenuwdegeneratie. De meest voorkomende complicatie van deze operatie is echter postoperatief gehoorverlies. Op grond van de aanzienlijke kans op schade en de zeldzaamheid van gegevens die het voordeel ondersteunen, wordt deze operatie meestal niet aanbevolen.
Vaak gestelde vragen
Wat is de hoofdoorzaak van gezichtsverlamming?
Aangezichtsverlamming is gedefinieerd als idiopathisch, wat betekent dat er geen specifieke oorzaak voor de ziekte kan worden vastgesteld. De meeste wetenschappers geloven dat reactivering van een bestaande (slapende) virale infectie de aandoening kan veroorzaken. Het virus infecteert de cellen rond de aangezichtszenuw. Het immuunsysteem reageert op de beschadigde cellen, waardoor ontsteking en zwelling van de aangezichtszenuw ontstaan, wat leidt tot zwakte en verlamming van het gezicht.
Hoe lang duurt gezichtsverlamming?
De meeste patiënten met gezichtsverlamming vertonen tekenen van herstel na een paar weken tot enkele maanden. Het herstel is afhankelijk van de mate van beschadiging van de aangezichtszenuw. Wanneer de schade beperkt is tot de beschermende laag rond de zenuw (bekend als de myelineschede), zijn de symptomen meestal mild en is het herstel snel. In andere gevallen van uitgebreide beschadiging van de zenuw zijn de symptomen meestal ernstig en duurt het herstel langer.
Hoe ernstig is gezichtsverlamming?
Aangezichtsverlamming veroorzaakt tijdelijke zwakte en verlamming van de gezichtsspieren. Het is meestal geen ernstige aandoening omdat de meeste patiënten volledig herstellen. Sommige patiënten kunnen echter complicaties ontwikkelen of ongunstige functionele en cosmetische resultaten hebben als gevolg van chronische zwakte van het gezicht.
Is gezichtsverlamming een mini beroerte?
Nee, gezichtsverlamming is geen beroerte. Aangezichtsverlamming is meestal niet levensbedreigend, terwijl een beroerte een medische noodsituatie is. Maar aangezichtsverlamming vertoont wel veel symptomen die lijken op die van een beroerte. Daarom moeten alle perioden van zwakte of verlamming van het gezicht onmiddellijk door een arts worden onderzocht om de mogelijkheid van een beroerte uit te sluiten.