Wat is osteoporose? Oorzaken, Symptomen, Medicijnen
Osteoporose is een aandoening waarbij de botten hun kracht verliezen. Hierdoor neemt het risico op breuken of botbreuken drastisch toe. Het treedt geleidelijk op met de leeftijd en komt vaker voor bij vrouwen.
Er zijn twee soorten osteoporose:
- Primaire osteoporose treedt op als we ouder worden en onze geslachtshormonen (oestrogeen en testosteron) afnemen.
- Secundaire osteoporose is het gevolg van andere medische aandoeningen (zoals schildklieraandoeningen) of medicijnen (zoals langdurig gebruik van corticosteroïden).
Osteopenie is een tussenvorm: De botsterkte is niet gezond, maar niet laag genoeg om van osteoporose te spreken. Maar het betekent dat u, zonder behandeling, het risico loopt osteoporose te ontwikkelen.
Symptomen
Osteoporose is een “stille ziekte”, dat wil zeggen dat er geen symptomen zijn. Osteoporose wordt meestal vastgesteld na een breuk. Wanneer u osteoporose heeft, kunnen fracturen ontstaan door een simpele val, soms zelfs zonder dat er sprake is van een val.
Oorzaken
Om te begrijpen wat osteoporose veroorzaakt, helpt het te weten hoe onze botten gezond blijven.
Gedurende het hele leven vullen onze botten zich voortdurend aan – een proces dat hermodellering wordt genoemd. Oud bot wordt verwijderd in een proces dat resorptie wordt genoemd, en nieuw bot wordt ervoor in de plaats aangemaakt. Dit houdt onze botten gezond en maakt herstel mogelijk wanneer dat nodig is.
Osteoporose treedt op wanneer dit proces uit balans is. Met andere woorden, wanneer er meer botresorptie is dan vervanging, treedt botverlies op. Dit gebeurt meestal met de leeftijd, maar bij vrouwen gebeurt het eerder en sneller. Hormonen spelen ook een rol: Oestrogeen en testosteron helpen meestal de resorptie te vertragen. Wanneer deze hormonen in ons lichaam afnemen, versnelt het proces van botverlies.
Risicofactoren
Veel dingen kunnen het risico op osteoporose verhogen. Enkele van de meest voorkomende risicofactoren worden hier opgesomd:
Geslacht, genetica en leeftijd
- Vrouwelijk geslacht
- Toenemende leeftijd
- Lage niveaus van oestrogeen of testosteron
- Aziatisch en niet-Hispanic blank ras
- Ouders met osteoporose of een heupfractuur
Medische aandoeningen
- Anorexia
- Aandoeningen die immobiliteit veroorzaken
- Aandoeningen die de absorptie van vitaminen en mineralen belemmeren
- HIV/AIDS
Geneesmiddelen
- Antiseizure medicijnen
- Kankerbehandelingen die gericht zijn tegen hormonen
- Protonpompremmers (voor maagzweren of refluxziekte)
- Selectieve serotonine heropname remmers of SSRI’s (voor depressie en angst)
- Steroïde hormonen
- Thiazolidinedionen of glitazonen (voor type 2 diabetes)
Gedragingen
- Zware alcoholconsumptie
- Inactiviteit of onvoldoende lichaamsbeweging
- Niet genoeg calcium in je voeding
- U krijgt niet genoeg vitamine D via uw voeding of van de zon.
- Roken
Laat je testen
Omdat een lage botdichtheid en osteoporose vaak geen symptomen hebben, speelt screening een grote rol bij het stellen van de diagnose. Als u ouder bent dan 65 jaar of een van de bovengenoemde risicofactoren hebt nadat u in de menopauze bent gekomen, ga dan naar uw zorgverlener voor een botdichtheidstest. Een test is de enige manier om te weten of u osteoporose hebt, en u moet worden getest voordat u er medicijnen voor kunt krijgen.
Behandeling
Het doel van de behandeling van osteoporose is het risico op breuken te verminderen. De drie meest getroffen gebieden zijn de wervelkolom, de heup en de pols. De meeste mensen denken bij breuken aan pijn, maar er zijn nog veel meer zaken waarmee rekening moet worden gehouden.
Fracturen kunnen leiden tot invaliditeit, waardoor het moeilijk of onmogelijk wordt om bepaalde activiteiten uit te voeren. Een polsfractuur kan het bijvoorbeeld moeilijk maken om zich aan te kleden, een maaltijd te bereiden en boodschappen te dragen. Heupfracturen vereisen een operatie en een lange revalidatie. Wervelfracturen, of breuken in de botten van de wervelkolom, kunnen zeer pijnlijk zijn en kunnen uw houding veranderen, waardoor het moeilijk wordt om te buigen en naar dingen te reiken. Met andere woorden, breuken leiden ook tot afhankelijkheid van anderen voor dagelijkse activiteiten en mobiliteit.
Gemeenschappelijke zorgen
Welke voedingsmiddelen zijn het best tegen osteoporose?
Calcium en vitamine D zijn essentieel als u een lage botdichtheid heeft. Calciumrijke voedingsmiddelen zijn zuivelproducten (zoals melk, yoghurt of kaas) en bladgroenten (zoals boerenkool en spinazie). Er zijn niet veel voedingsmiddelen die veel vitamine D bevatten (behalve vis zoals zalm en tonijn), dus supplementen kunnen helpen. Veel zuivelproducten zijn ook verrijkt met vitamine D, dus kijk goed op de etiketten.
Veel groenten en fruit bevatten vitamine C, kalium en magnesium, die ook cruciaal zijn voor de gezondheid van de botten. Lees hier voor meer osteoporose dieet tips.
Is osteoporose te genezen?
Nee. Hoewel medicijnen het tempo van botverlies kunnen vertragen of in sommige gevallen zelfs wat meer dichtheid kunnen opbouwen, genezen ze osteoporose niet. En als u stopt met de medicijnen, gaat het botverlies meestal door.
Wat is de levensverwachting van een persoon met osteoporose?
Hoe lang we leven hangt van veel factoren af. Maar wat osteoporose betreft, is het voorkomen van vallen en fracturen essentieel voor de levensverwachting. Uit een groot observationeel onderzoek is gebleken dat vrouwen jonger dan 75 jaar en mannen jonger dan 60 jaar minstens 15 jaar langer kunnen leven na het starten van een behandeling.
Is wandelen goed voor osteoporose?
Ja. Lichamelijke activiteit – vooral gewichtdragende activiteit die kracht opbouwt – is geschikt voor osteoporose, inclusief wandelen.
Hoe voelt osteoporose pijn aan?
Osteoporose zelf veroorzaakt geen pijn. Als iemand met osteoporose nieuwe pijn ervaart, kan dat het gevolg zijn van een breuk, die pijn veroorzaakt.
Wat gebeurt er als osteoporose onbehandeld blijft?
Als osteoporose niet wordt behandeld, zal het waarschijnlijk erger worden. Het grootste probleem van osteoporose is het risico op breuken. Die zijn pijnlijk en invaliderend, maar dat is niet alles.
Studies hebben aangetoond dat mensen na een breuk meer afhankelijk zijn van anderen, depressieve symptomen vertonen en zelfs een verhoogd risico op overlijden lopen. Het risico op overlijden binnen een jaar na een heupfractuur is ongeveer 22%. Dit percentage is lager dan vroeger, maar het is nog steeds iets wat u, indien mogelijk, wilt proberen te vermijden.
Het is niet precies duidelijk waarom, maar uit studies blijkt ook dat het nemen van een osteoporosebehandeling verband houdt met een lager risico op overlijden na een breuk.